Surface water deficiency redounded to using the groundwater resources in the arid and semiarid regions of the state in order to providing ever-increasing requirements because of social-economic development programs have led to overuse and negative budget of groundwater resources. Therefore, the only way to regulate it is to use managerial methods for proper use of water resources while taking into account permanent development. Intelligent management of these resources requires exact identification of groundwater fluctuations and determination of its behavior as result of changes affected on them in the future. Using novel modeling methods and integrating them led to results that are more exact and consume less time. Continuous level downfall led to negative budget in Gouharkouh plain aquifer (Khash, Sistan & Baluchistan, Iran) and based on conducted researches the aquifer is confront with 12.4 MCM annual shortage and about 57 cm Annual water level downfall in past 5 years. In this study, GMS (Groundwater Modeling System) and integrated data layers in GIS (Geographic Information System) have been used for plain modeling in the steady and unsteady states. Finally using calibrated model, effect of an artificial-recharge project on eastern part of the Gouharkouh aquifer has been surveyed and amount of rise in groundwater level during 1 year has been predicted. According to the modeling results, artificial-recharge project will lead to groundwater level rise about 1.7 m around the areas near the implementation of the project. 

هنگامی که سرعت آب در سازه‌های هیدرولیکی به حدود 20 متر بر ثانیه برسد وقوع حفره‌زایی(کاویتاسیون) تقریباً قطعی است. تخریب در سدها و تونلهای زیادی در سراسر دنیا به علت وقوع حفره‌زایی گزارش شده است. از جمله روش‌های مقابله با حفره‌زایی صیقلی کردن سطوح بتنی، هوادهی جریان و استفاده از مواد با مقاومت بالا می‌باشد. علی‌رغم مطالعات انجام شده و روش‌های پیشنهادی برای کنترل این پدیده، به علت پیچیدگی موضوع حفره‌زایی از یک طرف، و اهمیت سازه‌های هیدرولیکی از طرف دیگر، مطالعات بیشتر برای یافتن روش‌های بهینه و اقتصادی برای مقابله با حفره‌زایی مورد نیاز می‌باشد. در مقاله حاضر ابتدا مشکلات و محدودیت‌های روش‌های موجود برای مقابله با حفره‌زایی ارائه شده و سپس گزینه استفاده از بتنهای فوق‌توانمند(Ultra Hight Performance Concrete) برای مقابله و پیشگیری از خطرات حفره‌زایی در سازه‌های هیدرولیکی مورد بررسی قرار گرفته است. تجربیات موفقیت آمیز استفاده از این بتن در کاهش خسارات ناشی از حفره‌زایی نیز ارائه شده است. در ادامه، نتایج ساخت این بتن در ایران گزارش شده است. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد استفاده از بتن فوق‌توانمند می‌تواند گزینه مطلوبی برای کاهش و کنترل خسارت‌های ناشی از حفره‌زایی در سازه‌های هیدرولیکی سدها باشد.

اجرای بتن ریزی بستگی خاصّی به کارایی و ویژگی هایی از جمله همگنی و عدم حضور پدیده جـدایی دانـه هـا دارد. کاربرد های بخصوص مثل بتن ریزی زیر آب همواره به بتنی جدید نیاز داشته کـه بـدون نیـا ز بـه ویبـره بـه راحتی داخل قالب جای گیرد، ویبره در چنین شرایطی به راحتی امکان پذیر نیست . امروزه اهمیت کارایی بتن به طور گسترده ای پذیرفته شده و تأثیر عواملی همچون نسبت آب به سیمان و یا میزان افزودنیها، کاملاً شناخته شده اند . در این راستا اگرچه بتن خـود متـراک م، نقطـه عطفـی در صـنعت بـتن محـسوب میشود، لیکن با اطلاعات موجود هنوز رفتار روانی این نوع بتن و ارزیابی کارایی آن بـر مهندسـین کـاملاً روشـن نگردیده است . این مقاله به بررسی این نوع بتن اختـصاص دارد و در آن بـه موضـوعاتی چـون منـافع ایـن بـتن، افزودنیهـا، طـرح اختلاط و خواصّ بتن تازه و سخت شده پرداخته شده است 

Limitation of water resources, population growth, increase of water consumption per capita, industrial and agricultural development, highlighted the non-revenue water (or unaccounted-for water) as an important issue especially in developing countries. Therefore managers and decision makers in water and wastewater sectors should consider this important issue in their plans. Pressure management is one of the most effective and economical methods for water loss reduction in distribution networks. In spite of many studies which describe the principles of pressure management theory, however, only few studies on pressure management at field are available, therefore more studies on pressure management at field are necessary. In this paper, effect of pressure management on improving of performance indicators of water distribution network was studied. To perform the study, a small water distribution network in Tehran city was isolated. A modulated pressure reducing valve (PRV) with an ultrasonic flowmeter used to control and monitor the flow parameters. Some different pressure patterns were generated by the modulated PRV applied on the network and for each case, minimum night flows were measured. By suitable adjustment of pressure patterns, no complaint reported by consumers during the study period. Results showed that a good pressure management could significantly decrease the minimum night flow and improve performance indicators. 

عدم وجود منابع آبهای سطحی و در نتیجه استفاده الزامی از منابع آبهای زیرزمینی در مناطق خشک و نیمه خشک کشور جهت تامین تقاضاهای روزافزون آب در نتیجه برنامه‌های توسعه اقتصادی-اجتمایی، نهایتاً منجر به بیلان منفی دشت‌های موجود در این نواحی و کاهش بیش از حد تراز آبهای زیرزمینی گردیده است. لذا تنها تمسک به شیوه‌های مدیریتی و استفاده بهینه از منابع آب با در نظر گرفتن توسعه پایدار تا حدودی می‌تواند افت سطح آب را کاهش دهد. لازمه مدیریت صحیح این منابع، شناخت دقیق نوسانات سفره آب زیرزمینی و تعیین رفتار آتی آن در قبال تغییرات اعمالی روی آنها می‌باشد. در این راه، استفاده از روش‌های نوین مدلسازی و تلفیق آنها باعث اخذ نتایج دقیق‌تر و صرف زمان و هزینه کمتر می‌گردد.

افت مستمر سطح آب زیرزمینی منجر به کسری مخزن و منفی شدن بیلان آب زیرزمینی آبخوان گوهرکوه واقع در شهرستان خاش استان سیستان و بلوچستان شده و بر اساس مطالعات انجام گرفته با کسری مخزن متوسط سالیانه حدود 4/12 میلیون متر مکعب مواجه گردیده است. میزان افت متوسط سالیانه در این دشت در یک دوره 5 ساله حدود 57 سانتیمتر بوده است. در مقاله حاضر، نحوه تهیه مدل ماندگار و غیرماندگار دشت با استفاده از مدل آب زیرزمینی GMS و تلفیق لایه‌های اطلاعاتی در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS مورد بحث قرار می‌گیرد. در نهایت با استفاده از مدل کالیبره شده‌، تاثیر اجرای یک طرح تغذیه مصنوعی در شرق دشت گوهرکوه بررسی و میزان افزایش تراز آبهای زیرزمینی در کل دشت، یک سال بعد از اجرای طرح مذکور پیش‌بینی می‌گردد. نتایج نشان می‌دهد که اجرای طرح مذکور باعث افزایش سطح آب زیرزمینی تا حدود 1.7 متر در حوالی محل اجرای طرح تغذیه مصنوعی خواهد شد.

نشت، سهم قابل توجهی از آب بدون درآمد در شبکه‌های توزیع را به خود اختصاص می‌دهد. بسیاری از شبکه‌های آبرسانی شهرهای کشور با مشکل نشت آب مواجه هستند. با توجه به محدودیت جدی در منابع آب شرب، اقدام در جهت کاهش نشت در شبکه‌های آبرسانی بخصوص برای شهرهای بزرگ چون تهران، بسیار با اهمیت می‌باشد. علی‌رغم اهمیت موضوع نشت در شبکه‌های آبرسانی، مطالعات انجام شده در این مورد و علی‌الخصوص مطالعاتی که منجر به نتایج میدانی شده کافی نبوده و بررسی‌های بیشتری در این زمینه مورد نیاز است. هدف از ارائه مقاله حاضر، بررسی تاثیر تغییرات فشار شبکه بر مقادیر نشت و مصارف مشترکین در شبکه توزیع آب می‌باشد. در مطالعه حاضر یکی از مناطق شمالی شهر تهران به عنوان پایلوت انتخاب شده و پس از اندازه‌گیری پارامترهای جریان، شامل مقادیر دبی ورودی به ایزوله و قرائت کنتور مشترکین، مقادیر حداقل جریان شبانه و مصرف برآورد گردیده است. با نصب شیرهای فشارشکن دارای کنترلگر، میزان فشار شبکه در ساعت‌ها و شرایط مختلف تنظیم گردیده و هر بار مقادیر پارامترهای مورد مطالعه بررسی شده‌اند. نتایج نشان می‌دهد که با کاهش کنترل شده فشار، می‌توان مصرف مشترکین و همچنین نشت شبکه آبرسانی را کاهش داد. مقدار این کاهش برای شبکه موجود محاسبه، و نتایج مورد بحث قرار گرفته‌ است.

مدل تجربی DLSRS در سال 1389 توسط شرکت مدیریت منابع آب ایران برای تعیین حریم کمی رودخانه‌ها ابلاغ گردیده است. اگر چه در تعیین موردی حریم‌ رودخانه‌ها به منظور ساده سازی محاسبات استفاده از سه شاخص به جای پنج شاخص مدل مذکور مجاز دانسته شده، ولی همچنان تعیین دبی 25 ساله به عنوان مشکل اصلی کاربران در استفاده از این مدل در رودخانه‌های فاقد ایستگاه هیدرومتری بر قوت خود باقی است. در این مقاله تعیین ضرایب منطقه‌ای در تلفیق با روش عکس فاصله وزنی به عنوان روش برآورد دبی 25 ساله برای تعیین حریم رودخانه‌های فاقد ایستگاه هیدرومتری پیشنهاد شده است. با استفاده از این روش مقدار دبی 25 ساله هر آبراهه فقط با داشتن موقعیت مکانی و سطح حوضه آبریز بالادست آن قابل محاسبه می‌باشد. کنترل نتایج روش پیشنهادی در محدوده رودخانه‌های استان ایلام حاکی از نتایج قابل قبول روش مذکور می‌باشد.

مدیریت فشار، یکی از روش­های مدیریت تقاضای آب است. برای ارزیابی تاثیر تغییر فشار بر میزان نشت شبکه، معمولاً از رابطه فاواد (FAVAD) استفاده می­شود که در این رابطه، مقدار توان ترم فشار (N) می­بایست تعیین گردد. برای محاسبه N یا می­بایست اطلاعاتی از منافذ نشت لوله­ها را داشت و یا همراه با تغییرات فشار، مقدار نشت شبکه تعیین شود که اندازه­گیری آن،  مشکل است. همچنین، مطالعات انجام شده برای تعیین اثر تغییرات فشار بر مصارف و نشت آب نیز کافی به نظر نمی­رسد. ­ در مطالعه حاضر روش تحلیلی جدیدی برای برآورد N بدون نیاز به اندازه­گیری مستقیم مقدار نشت، ارائه شده است. جهت بکارگیری روش پیشنهادی و همچنین جهت بررسی اثرات فشار بر مصرف و تلفات آب، شبکه یکی از مناطق شهر تهران بعنوان پایلوت مطالعاتی انتخاب و ایزوله شد. در این پایلوت با اعمال الگوهای متفاوت فشار برای خروجی شیر فشارشکن  نصب شده در بالادست پایلوت، تغییرات حداقل جریان شبانه، جریان ورودی به شبکه و مصرف مشترکین اندازه­گیری شد که اجرای مدیریت فشار در این پروژه توانست میزان آنها را به ترتیب تا 50، 21 و30  درصد کاهش دهد. در ادامه با استفاده از داده­های اندازه­گیری، روابطی برای تخمین اثرات کاهش فشار بر میزان کاهش جریان شبانه، دبی ورودی به شبکه و همچنین مصرف مشترکین ارائه شد. 

نشت آب در شبکه‌های توزیع سهم قابل توجهی از آب بدون درآمد را به خود اختصاص می‌دهد. بسیاری از شبکه‌های آبرسانی کشور با مشکل نشت آب مواجه هستند. با توجه به محدودیت جدی در منابع آب شرب و هزینه‌های تامین آب، اقدام در جهت کاهش نشت در شبکه بسیار با اهمیت است. اولین قدم در مدیریت نشت، ارزیابی و برآورد شرایط موجود نشت شبکه و امکان مقایسه کمی و کیفی آن با دیگر شبکه‌های توزیع آب می‌باشد. به منظور ارزیابی و دستیابی به ابزاری مناسب جهت مدیریت نشت در شبکه‌های توزیع، شاخص‌های عملکرد نشت در شبکه‌های توزیع آب تعریف شده است. علی‌رغم اهمیت موضوع نشت در شبکه‌های آبرسانی، به علت مشکلات تعیین میزان نشت و عدم امکان اندازه‌گیری مستقیم آن، مطالعات انجام شده کافی به نظر نمی‌رسد و مطالعات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است. هدف از ارائه مقاله حاضر تعیین شاخص‌های عملکرد نشت در شبکه‌های آبرسانی و بررسی تاثیر تغییرات فشار شبکه بر آنها می‌باشد. در مطالعه حاضر یکی از مناطق شمالی شهر تهران به عنوان پایلوت انتخاب شده و پس اندازه‌گیری پارامترهای جریان، مقادیر شاخص‌های نشت برای آن محاسبه گردیده است. با نصب شیرهای فشار شکن دارای کنترلگر، میزان فشار شبکه در ساعت‌ها و شرایط مختلف تنظیم گردیده است. در هر مرحله میزان نشت برآورد و تاثیر تغییرات فشار بر شاخص‌های عملکرد نشت از جمله TIRL ,UBRL و ILI مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده با مقادیر شاخص‌های عملکرد نشت چند کشور مقایسه شده‌اند. 

روش معمول جهت تعیین حد بستر و حریم رودخانه‌ها انجام عملیات نقشه برداری با مقیاس مناسب از محل جهت برداشت توپوگرافی کامل بستر و حاشیه رودخانه با عرض باند کافی و انجام مطالعات کامل هواشناسی و هیدرولوژی جهت تعیین سیلاب با دوره بازگشت 25 ساله در محل مورد نظر می باشد. انجام این مراحل علاوه بر صرف زمان زیاد، نیازمند تخصیص منابع مالی فراوان می باشد و عملا طی این مراحل در موارد مقطعی تعیین حریم رودخانه‌ها که به طور معمول از طرف اشخاص حقیقی و حقوقی از شرکت‌های آب منطقه‌ای درخواست می‌شود غیر قابل توجیه می‌باشد. در این گونه موارد تعیین حریم با بازدید از محل و اعمال سلایق شخصی و به صورت تقریبی با رعایت محدوده 1 تا 20 متر انجام می‌گردد. شرکت مدیریت منابع آب ایران در سال 1389 با انتشار دستورالعمل تعیین حریم کمی رودخانه‌ها، یک مدل مفهومی(به نام DLSRS) را جهت تعیین حریم کمی با استفاده از 5 شاخص معرفی نمود. مشکل اصلی در استفاده از این دستورالعمل لزوم تعیین دبی با دوره بازگشت 25 ساله می باشد که مهمترین شاخص مدل با بیشترین وزن می‌باشد. در این مقاله با تعیین ضرایب منطقه‌ای روش‌های برآورد سیلاب برای حالت 25 ساله در محل ایستگاه‌های هیدرومتری استان ایلام و تعمیم آنها به کل سطح استان با استفاده از روش عکس مجذور فاصله، زمینه‌ای فراهم شده که میزان دبی 25 ساله هر آبراهه در سطح استان فقط با داشتن موقعیت مکانی و سطح حوضه آبریز آن براحتی قابل محاسبه باشد. سایر شاخص‌های مدل DLSRS، با استفاده از نقشه‌های 25000/1، بازدید محلی و تعیین تقریبی هندسه مقطع عبور جریان قابل تعیین می‌باشند. در نهایت پارامترهای مدل و روش تعیین دبی ذکر شده به صورت یکپارچه در یک برنامه کامپیوتری گردآوری شده و نتایج خروجی به راحتی از این برنامه قابل دریافت می‌باشند. عملیات صحت سنجی و تحلیل حساسیت این روش و برنامه مرتبط با آن دقت آنرا در رسیدن به جواب نشان می‌دهد.

مطالعات تعیین حد بستر و حریم رودخانه ­ها از برنامه­ هایی است که در چند سال اخیر بطور جدی از طرف وزارت نیرو و شرکت­های آب منطقه­ای در دستور کار قرار گرفته تا با مشخص شدن بستر و حریم قانونی رودخانه­ های کشور همانند راه­ها و مخازن سدها، محدوده مجاز برای فعالیت­های اهالی ساکن و توسعه آتی مناطق شهری و روستایی نواحی حاشیه رودخانه‌ها تعیین گردد. لذا تعیین بستر و حریم رودخانه ­ها به نحوی تعیین میزان خطر و محدوده احتمال بروز خسارت است که از جهت امنیت فعالیت­های معیشتی و زیستی اهالی، حائز اهمیت خواهد بود. شرایط توپوگرافی برخی بازه ­های رودخانه ­ها بخصوص در مناطق کم شیب دشت­ها باعث می شود روش­های معمول بررسی رفتار رودخانه، پهنه های وسیعی را بعنوان بستر رودخانه مشخص نماید. جهت فایق آمدن بر این مشکل راهکارهایی در مراجع مختلف پیشنهاد شده که در این مقاله به بررسی آنها پرداخته می­شود از میان 4 راهکار ارائه شده، با توجه به شرایط هیدرولیکی و هزینه های اجرای آنها(بدلیل نیاز به عملیات نقشه‌برداری وسیع) در نهایت روش قابل استفاده و مناسب جهت اعمال در مدل هیدرولیکی در شرایط ذکر شده انتخاب شد. همچنین موارد ذکر شده جهت تعیین حد بستر رودخانه قره‌سو در استان گلستان که دارای چنین شرایطی می باشد مورد بررسی قرار گرفته است.

With respect to population growth, increase of water consumption per capita and high cost of drinking water production and regarding limited water resources, optimum usage of existing water is considered as a vital issue especially in developing countries. Therefore managers and decision makers in water and wastewater sectors should consider this important issue in their plans. Pressure management is one of the most effective and practical methods for water saving in urban water distribution networks. In spite of many studies which describe the principles of pressure management theory, however, only few studies on pressure management at field are available. In this paper, effect of pressure management on reduction of water demand and consumers` consumption was studied. To perform the study, a small urban water distribution network was isolated. A modulated pressure reducing valve (PRV) with an ultrasonic flowmeter used to control and monitor the flow parameters. Some different pressure patterns were generated by the modulated PRV applied on the network and for each case total water inflow to the network and water consumptions of the consumers were measured. Results showed that a good pressure management could significantly decrease the water demand and consumption. 

تحقیق حاضر بیانگر رخداد سیلاب آبانماه 1334در شهر ایلام از حیث بررسی رفتار هیدرولوژیکی، مستندسازی و آسیب شناسی ، خسارات مستقیم و غیرمستقیم، تحلیلهای فنی و درس آموخته های سیلاب مورد اشاره میباشد. بررسیها، مطالعات و مشاهدات نشان میدهد سیلاب مزبور از نوع سیلاب واریزه ای بوده است. حداکثر بارش 24 ساعته تاریخ 7 آبان ماه 1334در شهر ایلام 183 میلیمتر گزارش شده است. دوره بازگشت بارش حداکثر 24 ساعته وقوع یافته سیلاب مزبور، 171 سال برآورد گردیده است. آسیب وارده به تأسیسات آبی استان در حوزه های تأسیسات آبرسانی و شبکه های آبیاری و زهکشی، تأسیسات تصفیه خانه و آبرسانی شهری و روستایی و تأسیسات فاضلاب شهری و روستایی به ترتیب به میزان 713 ،011 و 313 میلیارد ریال برآورد شده است که خسارات غیرمستقیم و غیرملموس ناشی از سیلاب نیز باید به آنها افزوده شود. وجود گلوگاه های شهری در شبکه مسیلها و ضعف های اجرایی و خصوصاً پوشانیدن سقف مسیلها موجب وقوع خسارات و در بعضی موارد تشدید آنها شده است. هماهنگی سازمانهای ذیربط در هنگام سیلاب خوب ارزیابی شده و سبب کاهش خسارات مالی و جانی بیشتر گردیده است. هماهنگی میان سازمانی بین دستگاه های درگیر با طرحهای عمرانی شهری، ارتقاء دانش و فرهنگ عمومی در زمینه کنترل سیلاب بیش از پیش احساس می گردد. 

امروزه علی رغم توسعه مدل‌های گوناگون از سوی شرکت­های مختلف در زمینه شبیه­سازی جریان آب زیرزمینی، محدودیت­های موجود در برنامه کامپیوتری آنها از یک سو و عدم شناخت قابلیت­های آنها از سوی دیگر، می­تواند باعث ایجاد عدم قطعیت در نتایج گردد. به نظر می­رسد، قوی‌ترین مدل در زمینه شبیه­سازی جریان آب زیرزمینی، MODFLOW باشد. با این حال، این مدل نیز به مانند سایر مدل‌های موجود، با محدودیت­هایی روبرو است که موجب بروز عدم قطعیت در نتایج می­گردد. علاوه بر این، عدم شناخت کافی از قابلیت­های نرم­افزار مربوط به آن و کاربرد آنها در موقعیت­های متفاوت، بر این عدم قطعیت می­افزاید. در این مقاله، قابلیت­های بسته­های محاسبه­گر جریان درون سلولی BCF و LPF به منظور بکارگیری در شبیه­سازی جریان آب زیرزمینی با استفاده از MODFLOW، بیان گردیده­است. 

سیستم‌های توزیع برای تامین سطح حداقل فشار در دوره‌های پیک مصرف، زمانی که افت‌های اصطکاکی در بالاترین حد و فشار ورودی در پایین‌ترین مقدار باشد طرح می‌شوند، در نتیجه فشارهای بالاتر از حد نیاز در طول دوره‌های غیر پیک همواره اتفاق می‌افتند، و این امر باعث افزایش نشت در شبکه می‌شود. تغییرات فشار باید به صورتی باشد که در نهایت به یک سطح فشار بهینه مناسب برای سیستم توزیع به شکلی که حقوق قانونی مشترکان و مصرف کنندگان تامین شود و تغییرات و ناپایداری در فشار بوجود نیاید منجر شود. در این مقاله با مدل نمودن بخشی از شبکه آب تهران در منطقه شمیرانات به عنوان مطالعه موردی با استفاده از مدل هیدرولیکی WaterGEMS و سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS، مدلی از شبکه جهت تعیین میزان نشت آماده و کالیبر شده است سپس الگوی مناسب جهت اعمال تغییرات فشار در طول شبانه روز تعیین شده و با استفاده از اصول FAVAD و Germanopoulos مقادیر نشت هرکدام از لوله‌های شبکه در هر ساعت از شبانه روز برآورد شده است. همچنین با اندازه‌گیری پارامترهای جریان، تغییرات مقادیر حداقل جریان شبانه، مصرف و جریان ورودی با تغییرات فشار برآورد گردیده است.

با توجه به رشد مخازن سدها، نیاز به سرریزها نیز روز به روز افزایش می‌یابد. امّا مشکلی که در این سازه وجود دارد وقوع کاویتاسیون است. در سال 1915 کاویتاسیون اشکالاتی در تونل تخلیه بوجود آورد و در سال 1941 مشاهده شد که سرریزها نیز همین مشکل را پیدا میکنند. البتّه در آن زمان کاویتاسیون بعنوان دلیل اصلی این خرابیها شناخته نشد، امّا امروزه مشخّص شده که وقوع کاویتاسیون در مناطقی که سرعت سیّال زیاد می‌باشد باعث این خرابیهاست و راههایی نیز برای برطرف کردن این مشکل پیشنهاد شده و اجرا می‌شود.

ناهمواریهای سطحی باعث جدا کردن جریان از سطح و تشکیل حباب می‌شوند این حبابها در پایین‌دست به علّت افزایش فشار دچار درونفجاری شده، باعث افزایش بیشتر فشار می‌شوند و موجب کنده شدن و وارد آمدن خسارت به مواد و مصالح کف می‌شوند.

هدف از این مقاله بررسی خرابیها و راههای مؤثّر مقابله با اثرات کاویتاسیون روی سرریزها می‌باشد و شامل تشریح پدیده، عوامل مؤثّر و تشدید کننده، خرابیها و راههای جلوگیری از این خرابیها از جمله روش هوادهی می‌باشد همچنین در آن به بررسی این موارد در سرریزهای سد کارون نیز پرداخته شده است. 

با وجود بروز خشکسالی‌های پیاپی و کمبود هرچه بیشتر منابع آب، هنوز هم بسیاری از شبکه‌های آبرسانی شهرهای کشور با مشکل نشت آب مواجه هستند. علی‌رغم اهمیت موضوع نشت در شبکه‌های آبرسانی، مطالعات انجام شده در این زمینه و مخصوصاً مطالعاتی که منجر به نتایج میدانی شده بخصوص در کشور ما کافی نبوده و مطالعات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است. هدف از ارائه مقاله حاضر بررسی اعمال مدیریت فشار در شبکه و ارائه نتایج حاصل از تغییرات فشار شبکه بر مقادیر حداقل جریان شبانه، جریان ورودی به شبکه و مصرف مشترکان می‌باشد. در مطالعه حاضر یکی از مناطق شمالی شهر تهران به عنوان پایلوت انتخاب شده و پس از اندازه‌گیری پارامترهای جریان، شامل مقادیر دبی ورودی به ایزوله و قرائت کنتور مشترکین، مقادیر مصرف وحداقل جریان شبانه برآورد گردیده است. با نصب شیرهای فشارشکن دارای کنترلگر، میزان فشار شبکه در ساعت‌ها و شرایط مختلف تنظیم گردیده و هر بار مقادیر پارامترهای مورد مطالعه بررسی شده‌اند. در نهایت مدل طراحی شده جهت محاسبات نشت در شبکه معرفی می‌گردد.

تغذیه سفره آب زیرزمینی از مهمترین راه‌های استفاده بهینه و طولانی مدت از منابع آب زیرزمینی می‌باشد. مدیریت آبی یکپارچه، ذخیره و برداشت فصلی آب، افزایش تولید رشته چاه‌ها، بالا آوردن سطح آب‌، کاهش هزینه پمپاژ، حفاظت و برگرداندن جریان‌های سطحی و کنترل سیلاب از جمله فواید تغذیه مصنوعی به شمار می‌آیند. با وجود پیشرفت‌های حاصل شده در طراحی و اجرای طرح‌های تغذیه مصنوعی در کشور، بخصوص در سال‌های اخیر، همچنان عدم وجود استانداردی جامع در مکانیابی مناطق مستعد جهت اجرای طرح‌های تغذیه مصنوعی و تعداد و نوع فاکتورهای مهم و اولویت آنها در تعیین نهایی این مناطق، از جمله کمبودهای این بخش به حساب می‌آید.

افت مستمر سطح آب زیرزمینی منجر به کسری مخزن و منفی شدن بیلان آب زیرزمینی آبخوان گوهرکوه واقع در شهرستان خاش استان سیستان و بلوچستان شده و بر اساس مطالعات انجام گرفته با کسری مخزن متوسط سالیانه حدود 4/12 میلیون متر مکعب مواجه گردیده است. در این مقاله سعی شده با توجه به مطالعات جامع صورت گرفته، کلیه پارامترهای دخیل در تغذیه مصنوعی از جمله نفوذپذیری آبخوان، عمق برخورد به آب زیرزمینی، ضخامت آبرفت، شیب زمین، کیفیت آب زیرزمینی، تراکم شبکه زهکشی دشت، موقعیت چاه‌های بهره برداری، جهت جریان آب زیرزمینی، کاربری اراضی، نزدیکی به روستا و جاده و تلاقی با مناطق گسلی و قنوات با ساخت لایه اطلاعاتی هر کدام در سیستم اطلاعات جغرافیایی GIS و مدل شبیه سازی شده آب زیرزمینی به دقت بررسی و تعیین گردند. با ساخت 11 لایه اطلاعاتی مربوط به پارامترهای ذکر شده و رتبه بندی آنها و کلاسه بندی مقادیر مختلف از هر پارامتر، در نهایت با تلفیق این لایه‌ها، مستعدترین نقاط جهت اجرای طرح‌های تغذیه مصنوعی در سطح دشت گوهرکوه شناسایی و اولویت‌بندی شده‌اند.

امروزه سیلاب های شهری یکی از وقایع رو به رشد و یکی از نگرانی های مدیران شهری در سراسر جهان بوده و بدلیل تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی روند افزایشی شدیدی به خود گرفته است. اساساً مهار و کنترل کامل سیلاب ها بعلت محدودیت های فیزیکی و اقتصادی عملا غیر ممکن می باشد لذا کنترل سیل به معنای کاهش خسارات جانی و مالی منتج از سیلاب می باشد و لازمه آن اولویت بندی و شناسایی بهینه ترین راهکارهای مقابله با سیلاب می باشد. برای دستیابی به این مهم در ابتدا باید به بررسی عوامل تشدید کننده سیلاب بخصوص در حوضه های شهری که بالاترین میزان خسارات به آنها وارد می شود پرداخت. مطالعات زیادی در داخل و خارج کشور در زمینه سیلاب های شهری صورت گرفته است اما تعداد کمی از آنها به بررسی جزییات عوامل تشدید کننده خرابی ناشی از بروز سیل در قالب تجربیات حاصل از سیلاب های واقعی و در یک رویکرد علمی در شهرها پرداخته اند.

در آبان ماه سال 1394 در اثر بارش بی سابقه باران در شهر ایلام سیلاب مخربی بوقوع پیوست که باعث خسارات جانی و مالی فراوان در شهر شد. علاوه بر بزرگی بارش منتج به این سیلاب عوامل دیگری نیز شامل عوامل طبیعی و انسانی در افزایش خسارات موثر بودند و در این مقاله سعی شده با توجه به بررسی های میدانی در زمان وقوع سیلاب و تحلیل ها و بررسی های بعد از آن به شناسایی این عوامل پرداخته شود تا تصمیم گیران و مدیران شهری با سهولت بیشتری راهکارهای مقابله با سیلاب را تعیین و اولویت بندی آنها را مشخص کنند.

در اثر گرادیان حرارتی ایجاد شده در بتن حجیم در اثر حرارت هیدراسیون، تغییر حجم متفاوت ایجاد خواهد شد که به همراه قید یا گیرداری که وجود دارد کرنش و تنش کششی به وجود آمده که می تواند منجر به ترک خوردگی شود.

تنش های منتج شده از کرنش های ناشی از گیرداری سازه باعث این گونه ترک خوردگی در سازه بتن حجیم می گردد که با توجه به کاربرد زیاد این بتن در پروژه های درحال اجرای کشور، نیاز به بررسی و شناخت خصوصیات آن آشکار می گردد .

در این مقاله به بررسی مکانیزم این عامل ترک خوردگی در بتن حجیم پرداخته شده و جمع شدگی و انواع گیرداری که باعث این گونه ترک هاست در آن مورد بحث قرار گرفته، در نهایت روشهای پیشگیری از این گونه ترک خوردگی نیز توصیه شده است.